Mijn dochter koos voor Oase Beach Club, ik vermoed dat dit iets te maken heeft gehad met de uitgebreide collectie speelhuisjes die voor de deur op een hoop liggen..
Ik kon eindelijk mijn archeologische vaardigheden weer eens toepassen en heb onder een enorme lading zand en een zeer grote verscheidenheid servieswaar en vi... lees verderes glaswerk en prachtige antieke lounge bank kunnen uit graven. Het resultaat van mijn noeste arbeid werd beloond met de mededeling dat we het etablissement €30,- verschuldigd waren voor de huur van de bank..
We bestelden allemaal een USA XL Kingsize burger. Vrijwel direct daarna kwam een van de obers, vol trots, het door ons bestelde kommetje mayonaise (a €1,95) brengen. (Wij vermoeden dat dit zeer speciale mayo is...)
Een uur later arriveerden er drie grote soepborden bedekt met een cloche. Vol spanning keken wij toe hoe de cloches werden opgetild. Op het bord bevond zich een Lidl afbakbroodje met een blaadje sla, een plastic bakje cocktailsaus en een dozijn frietjes.. Ah well, je kan niet altijd geluk hebben. Let’s eat Lady’s!
Ik nam een grote hap van mijn burger, sloot mijn ogen en proefde.. rauw, koud vlees. Ik keek naast me en zag dat mijn mede-meatlovers dezelfde geschokte gezichtsuitdrukking vertoonden. Toen wij de ober vroegen of wij misschien een gebakken hamburger mochten verdween hij enigszins mokkend met onze borden. Wij waren allen nog steeds zen van ons dagje strand en bestelden nog maar een extra drankje..
Al snel werden er weer 3 beclochde borden gebracht.. eind goed al goed.. Toen mijn cloche werd verwijderd zag ik op mijn bord de aangevreten burger van vriendin T. (compleet met meegebakken cocktailsaus), ditmaal zwart geschroeid.. Vriendin T. kreeg op haar beurt de burger van vriendin S. (met een hap eruit) en Vriendin S. werd getrakteerd op mijn keurig gehalveerde burger.
Met grote ogen staarden wij onze ober aan (stiekem om ons heen glurend of we ergens een camera konden ontwaren). Toen wij hem vertelden dat dit toch niet geheel aan onze verwachtingen voldeed, was het de beurt van de ober om ons met grote ogen aan te staren.. ”M m maar het is nu toch gebakken???” (Ja sterker nog meneer de ober; het is verbrand! En daarnaast is het niet mijn burger!) Hij zag echt het probleem niet en bood aan er iemand bij te halen. Goed idee.. doe dat!
Even later komt hij terug met de mededeling dat de manager geen tijd heeft. (Kan ik me voorstellen; er waren wel 8 andere gasten op dat moment!!)
De maaltijden worden van de rekening verwijderd (wat mij logisch lijkt aangezien we niets eetbaars geserveerd hebben gekregen).
Achter hem komt een man in een streepjeshemd aangestormd. Hij grist de borden van onze bank en bijt zijn collega/werknemer toe dat hij moet opschieten want er zijn ook mensen die “wel begrip hebben voor onze werkwijze.” Dan kijkt hij ons aan met een dodelijke blik en schreeuwt hij over het terras “Of jullie nu wel alsjeblieft willen gaan en NOOIT MEER TERUG WILLEN KOMEN!!”
Ik geef meneer (die duidelijk zijn cup-a-soup break gemist heeft) te kennen dat we dit ook zeker niet van plan zijn.. Enigszins verbouwereerd blijven we achter op onze strandbank. We kijken elkaar aan en weten even niet zeker of we moeten lachen of schelden.. Uiteindelijk kiezen we voor optie 1 en verdwijnen lachend van het strand.
Aangezien dit (gelukkig) het laatste weekend is geweest dat de strandpaviljoens open waren, wil ik de eigenaar van Oase Beach Club nog even wat leestips geven voor de rustige periode die nu komt;
1. De hygiënecode voor de horeca
2. Burgers bakken voor dummies
3. Wat niet te zeggen tegen je gasten
U ook een fijne dag!


eten: 110 service: 1 comfort: 2 decor: 2