We werden vriendelijk ontvangen door gastvrouw Edith (op de site de bijnaam Tuber Lilliputian, dwergtruffel genoemd) en konden zelf een tafeltje voor 2 uitzoeken. We kozen voor de tafel met het beste uitzicht op de keukenbrigade met de koks Sergio (bijnaam Tuber Melanosprorum, zwarte truffel) en Mark (bijnaam Tuber Magnat... lees verderum, witte truffel).
Kleine keuken, waarin wel efficiënt en hygiënisch (meerdere schoonmaakbeurten tussendoor) gewerkt wordt. Alles wordt ter plekke bereid en op de borden geserveerd die gelukkig niet onder warme lampen op een pass staan, maar meteen na dresseren van de borden uitgeserveerd.
Na ontvangst met een glas Prosecco en nadat er heerlijk brood met een lekker dressing op tafel gezet was volgde het eerste gerecht: een al rokend opgediende kom met roergebakken pijltaartinktvis en gestoofde boksoi, vergezeld door in een cone van filodeeg geserveerde Thaise garnalen en Tom Ka Kai schuim.
We dronken daarbij een glas witte Spaanse wijn, Valdeorras van de druif godello.
Heerlijk die rooksmaak en heel subtiel van smaak dat schuim in de cone.
Het tweede gerecht was een stukje zeebaars ingelegd met gamba en omringd met seranno. Daarbij een excaliber tomaat, een soort bitterbal op een stokje van krokante cornichons, een crème van groene paprika met een jus van gepofte knoflook en citrus.
Als wijn kregen we daarbij een witte Souvignon Blanc/Colombier, De Laballe.
Met name de jus van knoflook met citrus was heerlijk.
Daarna volgde gerecht nummer drie. Gestoofde sucade met een gerookte zilveruitje, gestoofde wortel, een stukje Granny Smith (met een twitch, volgens mij wat kaneel?), schuim van aardappel en ui (gelukkig apart in een leuk schuin glaasje geserveerd) en een jus van vadouvan (een Indiaas kruid bestaande uit o.a. kerrieblad)
De rode wijn die we erbij dronken was een Les Gres (valee du Rhone), een Chirazdruif.
De sucade was botermals en de jus was alweer een hoogtepuntje.
Door met de vierde gang: gebakken runderbovenbil, met een gekonfijte rode Anna (aardappel), een gesmoorde Romansco (familie van de broccoli), crème van topinamboer (aardpeer of jeruzalemartisjok), een knots van gefrituurde schorseneer en een jus van sechuan peper.
Ook hierbij een rode wijn: een Cormi Veneto uit 2007 gemaakt van Merlot met Corvinadruiven.
De runderbil was botermals en de bijbehorende groentes heerlijk op smaak. Wat ons betreft had de jus wel net iets pittiger mogen zijn.
Hierna volgde als vijfde gerecht wat stukjes kaas van Bourgondische lifestyle. (niet echt de favoriete gang voor Paul, maar hij sloeg zich er dapper doorheen...). Het gerecht (met brood) bestond uit een chutney van rozijnen (apart), een in as gerolde geitenkaas, een Zwitsers kaasstukje en op de lepel een plaisir au chabliskaas.
Trudie genoot bij het kaasgerecht van een 20 jaar oude Kopke Port.
Tenslotte het zesde gerecht: 'Death by Chocolate'. Een terechte naam voor de heerlijke bonbon van chocolademousse met gekarameliseerde hazelnoot.
We eindigden de maaltijd met een espresso voor Paul en een kop muntthee voor Trudie met daarbij wat friandises:
Opnieuw bewezen de koks van Restaurant Truffels over een uitgebreid palet van smaken en bereidingen te beschikken.
Er heerst een leuke, ontspannen sfeer. Koks en gastvrouw zijn goed op elkaar ingespeeld met voldoende aandacht voor de gasten. En absolute aanrader voor een bijna avondvullende eet-ervaring!


eten: 910 wijn: 9 service: 9 comfort: 6 decor: 6 muziek: 7